Jednymi z najcenniejszych relikwii, jakie posiada Kościół Katolicki, są te związane z Krzyżem, na którym umarł nasz Mistrz Chrystus Pan. Są one tak cenne, że sam cesarz bizantyjski musiał stoczyć bój z Persami o odzyskanie relikwii Krzyża Zbawienia. 14 września Kościół obchodzi Święto Podwyższenia Krzyża Świętego, czyli dzień odnalezienia zaginionych relikwii Zbawiciela przez Świętą Helenę.
Był 11 września, Roku Pańskiego 70. Izraelici nie posłuchali Jezusa z Nazaretu i kilkadziesiąt lat wcześniej ukrzyżowali własnego Króla. Nie rozpoznali czasu swego nawiedzenia. Najważniejszym celem stała się dla nich nie chwała Boża, ale chwała Izraela. Za wszelką cenę chcieli wyzwolić się spod panowania rzymskiego. Od czterech lat trwało powstanie.
Wesprzyj nas już teraz!
Tego dnia padła Jerozolima. Zniszczona, spalona, wyludniona. Według Tacyta zginęło 600 tysięcy ludzi. Imperium Rzymskie w taki sposób ukarało faryzeuszy. Niewinna ofiara naszego Pana odniosła jednak zwycięstwo. Chrześcijaństwo przetrwało i zdobywało kolejne dusze dla Królestwa Niebieskiego.
Zrównanie z ziemią Świętego Miasta i trwające, nasilone represje ze strony Imperium Romanum spowodowały zaginięcie Krzyża, na którym umarł Pan wszelkiego stworzenia. By rozpocząć poszukiwania, musiało minąć ponad 250 lat.
I tak, dopiero Roku Pańskiego 326, zgodnie z legendą, odnalazła go Święta Helena. Owszem, podaje się tutaj kilka różnych dat, niemniej historycy są zgodni co do tego, że miało to miejsce 13 lub 14 września.
Święty Cyryl Jerozolimski odnotowuje w 387, że Krzyż podzielono na małe części i rozesłano po prawie wszystkich kościołach w okolicy.
W 614 na Jerozolimę uderzyli jednak Persowie. Wiedząc, jak ważnym obiektem kultu jest Krzyż naszego Zbawiciela, zabrali go z kościoła Bożego Grobu. Cały świat chrześcijański modlił się o odzyskanie jednej z najcenniejszych relikwii swego Założyciela.
Bizantyjski cesarz Herakliusz, obejmując władzę zastał swe państwo w obliczu wielkiego zagrożenia ze strony Persów, wspierających ich Żydów, Awarów, a także wewnętrznej rewolty Fokasa. Atoli zreformowawszy armię, ruszył w 621 r. z wyprawą wojenną, jako pierwszy cesarz osobiście dowodząc na polu walki. Za zrządzeniem Bożej Opatrzności Awarowie zostali zaatakowani przez Chorwatów, natomiast bizantyjska flota zablokowała przemarsz perskiej armii w kierunku Konstantynopola. W Roku Pańskim 627 doszło do decydującej bitwy pod Niniwą. Herakliusz zawarł pokój, na mocy którego Persowie zwrócili skradzione relikwie Krzyża Świętego. Cesarz powrócił do Jerozolimy, gdzie – według legendy – nie mogąc unieść relikwii Krzyża Zbawienia, zdjął drogocenne szaty i poszedł boso w uroczystej procesji do Bazyliki Bożego Grobu. Grobu, który jest równocześnie świadectwem zwycięskiego Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Źródło: brewiarz.katolik.pl
NP
