Około 90 kapłanów, naukowców i autorów katolickich zwróciło się z apelem do biskupów i kardynałów o odrzucenie deklaracji watykańskiej zatwierdzającej duszpasterskie, „nieliturgiczne błogosławieństwa” dla par tej samej płci. Proszą, aby nie wprowadzać wytycznych watykańskich w diecezjach.
Podpisani pod „Synowską Prośbą” skierowaną do przywódców Kościoła, domagają się zakazania jakichkolwiek błogosławieństw jednopłciowych par na terenie ich jurysdykcji i bezpośrednie zwrócenie się do papieża Franciszka, by wycofał kontrowersyjny dokument.
Argumentują, że watykańska deklaracja „Fiducia supplicans” stoi w sprzeczności „zarówno z Pismem Świętym, jak i z powszechną i nieprzerwaną Tradycją Kościoła” oraz „wywołuje poważny skandal”.
Wesprzyj nas już teraz!
„Z całą pewnością nie jest usprawiedliwione milczenie, zwłaszcza kardynała czy biskupa, ponieważ skandal, który już miał miejsce, jest poważny i publiczny, i jeśli nie zostanie powstrzymany, będzie się nasilał” – wskazano. To „zagrożenie” wynika z faktu, iż „błąd pochodzi ze strony Stolicy Rzymskiej”, mogąc powodować zgorszenie wszystkich wiernych.
Autorzy apelu zakwestionowali rozróżnienie dokonane przez Dykasterią Nauki Wiary między błogosławieństwami liturgicznymi a „nieliturgicznymi”, które miałyby być stosowane w przypadku par homoseksualnych.
Deklaracja Watykańska opublikowana przez Dykasterię Nauki Wiary 18 grudnia 2023 r., podkreśla rozróżnienie pomiędzy błogosławieństwami „liturgicznym” i „duszpasterskim”, wyjaśniając, że błogosławieństwa liturgiczne nie są dozwolone w przypadku par tej samej płci, ponieważ takie błogosławieństwo „wymaga, aby to, co jest błogosławione, było zgodne z wolą Bożą”. Gdyby duchowni je błogosławili, oznaczałoby to „formę moralnej legitymizacji” tego typu związków, podważając tym samym sakrament małżeństwa i akceptując pozamałżeńskie praktyki seksualne.
Deklaracja stwierdza jednak, że „błogosławieństwa duszpasterskie” są inne. Są „przeznaczone dla wszystkich” i „nikt nie może być z nich wykluczony”. Tego typu błogosławieństwa rozciągnięto na „pary” tej samej płci.
Uczeni wyrażający zastrzeżenia wobec „Fiducia Supplicans” stwierdzają w liście, że próba stworzenia rozróżnienia pomiędzy błogosławieństwami liturgicznymi i duszpasterskimi jest bezzasadna. Nie można dokonać takiego rozróżnienia. Duszpasterstwo „zawsze zakłada teorię i… jeśli duszpasterstwo wykonuje coś, co nie odpowiada doktrynie, to w rzeczywistości proponuje się inną doktrynę” – komentują.
Dodają, że błogosławieństwo ma „natychmiastowy skutek komunikacyjny… [co] zawsze oznacza aprobatę tego, co jest błogosławione”, nawet jeśli w „Fiducia Supplicans” stwierdzono, że nie takie jest zamierzenie. Dodali, że deklaracja już została zinterpretowana jako aprobata „przez te nieliczne episkopaty i prałatów, którzy od dziesięcioleci otwarcie opowiadają się za zmianą doktryny o moralności seksualnej”, a także przez większość społeczeństwa.
„W praktyce wierni nawet nie będą świadomi subtelnych uzasadnień teoretycznych, jakie wprowadza deklaracja Fiducia Supplicans” – kontynuują.
Autorzy listu wskazali, że powszechna wymowa watykańskiego dokumentu jest następująca: „Kościół katolicki w końcu ewoluował i teraz akceptuje związki homoseksualne i, bardziej ogólnie, związki pozamałżeńskie”.
Tymczasem tradycyjna doktryna dotycząca moralności seksualnej jest nieomylna, opiera się na prawie naturalnym, którego nie można zmienić.
Sygnatariusze wskazali, że: „W tej trudnej chwili jasne słowo prawdy byłoby najlepszym przykładem Waszego wiernego i odważnego oddania powierzonemu Wam ludowi Bożemu, znakiem wierności prawdziwej misji papiestwa i jednocześnie najlepszą pomocą dla samego papieża pilnie potrzebującego wymownego braterskiego upomnienia w tym ostatnim i najbardziej krytycznym okresie swojego pontyfikatu, i prawdopodobnie życia”.
Wśród 90. sygnatariuszy znaleźli się katoliccy księża, uczeni i autorzy z Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, Afryki, Europy i Australii. Na przykład: Thomas Ward, prezes Akademii Życia Człowieka i Rodziny Jana Pawła II; dr Michael Pakaluk, profesor etyki i filozofii społecznej na Katolickim Uniwersytecie Ameryki oraz ks. Robert Sirico, prezes Instytutu św. J.H. Newmana i założyciel Instytutu Acton.
Inni sygnatariusze to niemiecka socjolog i autorka Gabriele Kuby, dr César Félix Sánchez Martínez, profesor filozofii na Universidad Nacional de San Agustín w Peru; Prezydent Cornerstone Forum Gil Bailie i ojciec Gerald Murray z Kościoła Świętej Rodziny w Nowym Jorku.
Pod apelem stale dopisują się inne osoby. Podpisy będą zbierane do 15 lutego. Dwa dni później ma być opublikowany bardziej kompleksowy list.
Źródło: catholicnewsagency.com
AS
