„Nie wiemy, jak szefowa Komisji Europejskiej negocjowała zakup szczepionki na COVID-19 i dlaczego zamówiono jej tak dużo. Wiemy jedynie, że zapewne nie spadnie jej włos z głowy, tak jak poprzednikom zamieszanym w wiele innych afer” – przekonuje w najnowszym wydaniu „DoRzeczy” publicysta i korespondent zagraniczny, Olivier Bault.
Wobec przewodniczącej Komisji Europejskiej toczy się obecnie postępowanie w sprawie okoliczności zawierania kontraktów na zakup szczepionek przeciw COVID-19. Niebagatelny wpływ na ich kształt miała rola samej von der Leyen, która negocjowała umowy z amerykańskim koncernem Pfizer drogą SMS-ową, poza obowiązującą procedurą i bez porozumienia z unijnymi urzędnikami.
Wiosną 2021 r. przewodnicząca KE w imieniu państw członkowskich ustaliła wstępne warunki umowy na zakup 1,8 mld (sic!) dawek. Na mocy tej umowy koncern Pfizer stał się głównym dostawcą szczepionek przeciw COVID-19 dla wszystkich krajów UE. O ile innym dostawcom zarezerwowano „prawo” do sprzedaży, wobec amerykańskiego dostawcy wprowadzono „obowiązek” zamawiania przez państwa członkowskie preparatów mRNA.
Wesprzyj nas już teraz!
Co więcej, KE zamówiła w ten sposób aż 900 mln kolejnych dawek na lata 2022-2023, kiedy wiadomo było, że pandemia będzie już ustępować. „Jest to największy kontrakt na szczepionkę COVID-19 podpisany przez Komisję i zdominuje on portfel szczepionek UE do końca 2023 r”. – napisał w swoim raporcie Europejski Trybunał Obrachunkowy.
„Od kilku miesięcy nad głową samej przewodniczącej Komisji, Niemki Ursuli von der Leyen, zbierają się czarne chmury (…) specjalna komisja Parlamentu Europejskiego ds. pandemii COVID-19 chciałaby teraz przesłuchać przewodniczącą Komisji Europejskiej, aby zadać jej pytania na temat „wstępnych negocjacji” gigantycznej umowy podpisanej z amerykańskim koncernem farmaceutycznym Pfizer i jego niemieckim partnerem, firmą BioNTech” – informuje Bault.
Ale, jak przekonuje publicysta, przewodnicząca KE może spać spokojnie. Okazuje się, że za pozycją von der Leyen przemawia wsparcie prywatnych lobbystów. Jeszcze jako minister obrony RFN, podpisywała lukratywne kontrakty warte setek milionów euro z firmami doradczymi bez przetargów i z pogwałceniem reguł. Von der Leyen uciekła przed skandalem obejmując stanowisko szefowej KE.
Jak się okazuje, trafiła do grona podobnych sobie osób. Przed skandalami korupcyjnymi do Brukseli uciekali byli szefowie instytucji m.in. Jean Calude-Juncker czy José Manuel Barroso. Ten drugi po zakończeniu kadencji trafił w bankowe struktury Goldman Sachs. Z kolei jak podawał „The Guardian”, wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej Neelie Kroes z Holandii najpierw otworzyła drzwi do Europy niespełniającemu podstawowych kryteriów zatrudnienia amerykańskiemu koncernowi „Uber”, by w 2015 r. znaleźć tam zatrudnienie.
Również Niemiec Günther Oettinger – który jako komisarz ds. gospodarki cyfrowej i społeczeństw, a następnie ds. budżetu i zasobów był jednym z głównych atakujących Polskę i Węgry za rzekomy brak wolności mediów i praworządności, był znany w Komisji Junckera z tego, że więcej czasu spędzał na spotkaniach z lobbystami niż z kolegami z Komisji.
„Nie wiemy, jak szefowa Komisji Europejskiej negocjowała zakup szczepionki na COVID-19 i dlaczego zamówiono jej tak dużo. Wiemy jedynie, że zapewne nie spadnie jej włos z głowy, tak jak poprzednikom zamieszanym w wiele innych afer” – podsumowuje Bault.
Źródło: dorzeczy.pl
PR
