W Wuhan rozpoczęło się X Krajowe Zgromadzenie Przedstawicieli Katolików Chińskich. Gromadzi ono reprezentantów „oficjalnych” instytucji kościelnych, kontrolowanych przez Komunistyczną Partię Chin. Udział bierze w nim 345 delegatów z całego kraju.
W zamyśle chińskich władz zgromadzenie ma na celu dyktowanie partyjnej linii katolikom. Podczas pierwszego, które obradowało w 1957 roku w Pekinie, utworzono Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich, aby podkreślić autonomię w stosunku do Stolicy Apostolskiej. Drugie zgromadzenie zorganizowano w 1962 roku, a trzecie dopiero w 1980 roku po rewolucji kulturalnej, gdy ciężkim prześladowaniom poddano zarówno katolików „podziemnych”, wiernych Stolicy Apostolskiej, jak i oficjalnych. To właśnie w 1980 roku utworzono Radę Chińskich Biskupów Katolickich – nieuznawaną w Watykanie konferencję episkopatu, kontrolowaną przez partię.
Obecne zgromadzenie odbywa się sześć lat po poprzednim, które zorganizowano w 2016 roku w Pekinie, oraz w przeddzień XX Zjazdu Komunistycznej Partii Chin, na którym najprawdopodobniej Xi Jinping zostanie jej szefem na trzecią kadencję.
Wesprzyj nas już teraz!
Wuhan wybrano na miejsce zgromadzenia ze względu na jego znaczenie w historii katolicyzmu w Chinach. To tu w XIX wieku krzyżowały się drogi misjonarzy, próbujących ewangelizować ten olbrzymi kraj. To tutaj również, po zwycięstwie komunistów i wydaleniu zagranicznych misjonarzy, odbyły się pierwsze święcenia biskupie bez zgody Stolicy Apostolskiej. 13 kwietnia 1958 roku sakrę biskupią otrzymali księża: Bernardino Dong Guangqing dla diecezji Hankou (obecnie część miasta Wuhan) i Marco Yuan Wenhua dla diecezji Wuchang. Po śmierci bp. Donga w 2007 roku (który w międzyczasie podporządkował się Stolicy Apostolskiej), diecezja była nieobsadzona przez 14 lat. Dopiero 8 września 2021 roku w katedrze w Wuhan święcenia biskupie otrzymał ks. Giuseppe Cui Qingqi. Była to, jak na razie, ostatnia sakra biskupia na mocy porozumienia chińsko-watykańskiego z 2018 roku w sprawie nominacji biskupich, które po przedłużeniu dwa lata później, obowiązuje do października 2022 roku.
Trzydniowe zgromadzenie otworzyła sesja inauguracyjna pod przewodnictwem bp. Giuseppe Guo Jincai z Chengde, wyświęconego nielegalnie, ale uznanego przez papieża w 2018 roku. Dyrektor państwowego urzędu ds. wyznań Cui Mahou w swoim przemówieniu tradycyjnie położył nacisk na autonomię Kościoła katolickiego w Chinach, chwaląc go za to, że „umocnił swe kierownictwo ideologiczne i polityczne, trzymał się zasad autonomii i niezależności (…) pod sztandarem miłości do ojczyzny i religii, promował tworzenie chińskiej ideologii i teologii”. Zachęcił do „studiowania i poważnego wprowadzania w życie dyrektyw prezydenta Xi Jinpinga na temat pracy religijnej”, jak również „decyzji władz centralnych w celu zapewnienia zasad autonomii i samorządności, wspierania sinizacji Kościoła i patriotyzmu wiernych, umocnienia przywództwa w Kościele i roli organów patriotycznych”.
Biskup Giuseppe Shen Bin z diecezji Haimen przedstawił raport syntetyzujący rezultaty osiągnięte od poprzedniego zgromadzenia w 2016 roku i perspektywy na najbliższe pięć lat. Wskazał, że „Kościół chiński zachował właściwy kierunek polityczny, zjednoczył i poprowadził wiernych, aby trzymać wysoko sztandar miłości do ojczyzny i religii, aby zachowywać zasady autonomii i samorządności Kościoła. Kontynuował też demokratyczne zarządzanie, promował ewangelizację i posługę charytatywną, pisząc tym samym nowy rozdział [swej] historii”.
Ani bp Shen Bin, ani dyrektor Cui Mahou nie wspomnieli w ogóle o watykańsko-chińskim porozumieniu sprzed czterech lat.
Źródło: KAI
TK
