W Dorocznym Spotkaniu Przeglądowym Wymiaru Ludzkiego (ang. Human Dimension Implementation Meeting) OBWE – poświęconym przestrzeganiu praw człowieka na świecie, które odbyło się niedawno w Warszawie – USA reprezentował radykalny muzułmanin.
Zamieszaniu temu sprzyjają politycznie poprawne zachodnie rządy, które coraz częściej popierają koncepcję praw człowieka, uwzględniającą prawo szariatu. Lobbyści islamscy, jak się okazuje, zaczynają być coraz szerzej reprezentowani w strukturach międzynarodowych.
Wesprzyj nas już teraz!
W ostatnim spotkaniu HDIM OBWE, które odbyło się w dniach od 24 września do 5 października w Warszawie, Stany Zjednoczone reprezentował Salam Al Maraytui, należący do skrajnej muzułmańskiej grupy lobbingowej – Muslim Public Affairs Council, założonej w Los Angeles.
Elisabeth Sabaditsch-Wolff, wiedeńska obrończyni wolności słowa, która została skazana w Austrii za „islamofobię”, zauważyła, że to niebezpieczny precedens. Muzułmanin nie miał statusu dyplomatycznego, nie powinien był więc reprezentować rządu USA. Mimo to, przedstawiciele administracji amerykańskiej podkreślili, że został on oddelegowany na konferencję, bo uosabia zróżnicowane społeczeństwo amerykańskie.
Od kilku lat podczas spotkań HDIM aktywizują się lobbyści z Organizacji Współpracy Islamskiej, która skupia 57 krajów muzułmańskich. Organizacja ta domaga się ustanowienia międzynarodowego zakazu krytyki islamu.
W sierpniu 1990 roku muzułmańskie kraje członkowskie Organizacji Współpracy Islamskiej oficjalnie przyjęły tzw. Kairską Deklarację Praw Człowieka, która miała być odpowiednikiem Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka ONZ z 1948 r. Kairska Deklaracja stwierdza, że ludzie mają „prawo do godnego życia zgodnie z islamskim prawem szariatu”.
Podczas ostatniej konferencji OBWE w Warszawie, grupa Bürgerbewegung Pax Europa (BPE), w pisemnym oświadczeniu podkreśliła, że dziś termin „prawa człowieka ” ma dwa niekompatybilne znaczenia. W świecie nie-muzułmańskim „prawa człowieka” odnosi się do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, która chroni prawa jednostki i w równym stopniutraktuje mężczyzn oraz kobiety. Natomiast w świecie muzułmańskim „prawa człowieka” są zdefiniowane zgodnie z Kairską Deklaracją,która stwierdza, że mężczyźni i kobiety nie są równi, że ich obowiązkiem jest spełniać wolę Boga. Godność jest przyznawana tylko tym, którzy poddają się woli Allaha. Kairska Deklaracja dzieli wszystkich ludzi na dwie odrębne podkategorie prawne w ramach swoich określonych kategorii, a mianowicie: na kobiety i mężczyzn, wierzących i niewierzących.
BPE poprosił OBWE o wyjaśnienie, która definicja praw człowieka miała być dyskutowana podczas tegorocznej konferencji. Część bowiem państw dyskutować miała nt. praw zawartych w oenzetowskiej deklaracji, a część – na temat praw zawartych w Kairskiej Deklaracji.
International Civil Liberties Alliance w piśmie skierowanym do uczestników konferencji skrytykował Kairską Deklarację, podkreślając, że jest ona sprzeczna z powszechnie uznawanymi prawami człowieka i wprowadza ogromne zamieszanie na arenie międzynarodowej. Napisano, że „prawo szariatu jest systemem religijnych i politycznych regulacji niszczących wszystkie zasady promowane przez OBWE, tj. zasady demokracji, praw człowieka, wolności religii i przekonań itd. Prawo szariatu zostało zdefiniowane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w lutym 2003 r., <<niezgodne z zasadami demokracji…>>”.
International Civil Liberties Alliance podsumowując stwierdził, że dopóki wszyscy członkowie OBWE nie zaczną stosować tej samej definicji praw człowieka, dopóty spotkania w sprawie realizacji tych praw nie mają sensu. Sojusz skrytykował także niejasne sformułowania pojęć zawartych w materiałach roboczych OBWE, w tym pojęcie „islamofobii”.
Podczas konferencji państwa członkowskie OBWE wezwały do przyłączenia się do procesu brukselskiego. Jest to inicjatywa Sojuszu Civil Liberties Alliance, zapoczątkowana w lipcu tego roku w Parlamencie Europejskim. Ma ona na celu „wspieranie rządów i społeczeństwa obywatelskiego w celu ochrony swobód obywatelskich i wolności, a zwłaszcza w obronie wolności wiary przed próbami wdrożenia przepisów szariatu”.
Źródło: GI, AS.
