Poszczególne dokumenty Drugiego Soboru Watykańskiego cieszą się różną rangą. Deklaracje „Dignitatis humanae” i „Nostra aetate” nie niosą w sobie wiążących treści doktrynalnych – zauważył kardynał Brandmüller prezentując prace dotyczącą właściwej interpretacji soboru.
21 maja zaprezentowana została książka kardynała Brandmüllera, abpa Agostino Marchetto oraz księdza Nicola Buxa, zatytułowana „Le ‘Chiavi’ di Benedetto XVI per interpretare il Vaticano II” („Klucz Benedykta XVI do interpretacji II Soboru Watykańskiego”). W trakcie konferencji kardynał Brandmüller stwierdził, że deklaracje o wolności religijnej i stosunku do religii niechrześcijańskich nie zawierają żadnych „wiążących” doktrynalnie treści. Poszczególne dokumenty soboru cieszą się różnymi rangami.
Wesprzyj nas już teraz!
– Istnieje ogromna różnica między wielką konstytucją i prostą deklaracją – tłumaczył kardynał. – O dziwo, dwa najbardziej kontrowersyjne dokumenty (o wolności religijnej i stosunku do religii niechrześcijańskich) nie mają wiążącej zawartości doktrynalnej, można więc na ich temat prowadzić dialog. Z tego względu kardynał nie rozumie, dlaczego te dwa dokumenty budzą największe zastrzeżenia duchownych z Bractwa Kapłańskiego świętego Piusa X. Deklaracje, biorąc pod uwagę ich „kanoniczny charakter”, mogą być najłatwiejsze do przyjęcia. Brandmüller dodał, że wszystkie dokumenty soborowe muszą być przez katolików „traktowane poważnie jako wyraz żyjącego Magisterium”.
Zaprezentowana 21 maja praca wskazuje na potrzebę interpretowania dokumentów II soboru watykańskiego według „hermeneutyki ciągłości”, do której wzywał Benedykta XVI. Ojciec święty wskazał także na cechy takiego podejścia, co zostało uwypuklone przez autorów „Klucza”. Jak tłumaczył arcybiskup Marchetto, praca ta jest dziś potrzebna dla właściwego zrozumienia soboru, traktowanego jako „reforma” i „kontynuacja” a nie „zerwanie” lub „pęknięcie” w Magisterium Kościoła.
źródło: catholicculture.org
mat
