W Krakowie trwają już intensywne przygotowania do beatyfikacji Służebnicy Bożej Matki Klary Szczęsnej, założycielki sercanek. Ks. kard. Stanisław Dziwisz powołał specjalny zespół i zdecydowano, że uroczystość odbędzie się w Sanktuarium św. Jana Pawła II. Zgodnie z decyzją Ojca Świętego Franciszka Matka Klara zostanie włączona do grona błogosławionych w niedzielę 27 września 2015 roku. Aktu beatyfikacji Czcigodnej Służebnicy Bożej dokona legat papieski Jego Eminencja Kardynał Angelo Amato, Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.
Msza święta beatyfikacyjna odbędzie się w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie o godz. 10.30. Pół godziny wcześniej rozpocznie się nabożeństwo przygotowujące do udziału w uroczystości.
Wesprzyj nas już teraz!
Ludwika Szczęsna urodziła się 18 lipca 1863 r. w Cieszkach. Została ochrzczona w kościele parafialnym w Lubowidzu. Pochodziła z rodziny wielodzietnej – była szóstym z siedmiorga dzieci Antoniego i Franciszki, z domu Skorupskiej. Kiedy miała 12 lat, zmarła jej matka.. Ludwika przez 5 lat mieszkała z ojcem i rodzeństwem oraz drugą żoną ojca, Antoniną Więckowską.
Ojciec chciał wydać ją za mąż, ale ona bardzo tego nie chciała. W 1880 roku zdecydowała się na ucieczkę z rodzinnego domu, pragnąc swoje życie poświęcić Panu Bogu. Wyjechała do Mławy, gdzie przez pięć lat utrzymywała się z krawiectwa. Na drodze swojego życia spotkała o. Honorata Koźmińskiego OFMCap. W 1885 roku podjęła decyzję wstąpienia do ukrytego Zgromadzenia Sług Jezusa, w którym m.in. apostołowała wśród służących; w Lublinie prowadziła pracownię krawiecką i pełniła funkcję przełożonej wspólnoty sióstr.
Na prośbę ks. kan. Józefa Sebastiana Pelczara, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, Zgromadzenie Sług Jezusa wysłało s. Ludwikę do Krakowa, gdzie prowadziła przytulisko dla służących. Rok później s. Ludwika podjęła trudną decyzję opuszczenia zgromadzenia i po głębokim rozeznaniu w dniu 15 kwietnia 1894 r. wraz z ks. Pelczarem założyła nowe zgromadzenie – Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. W zgromadzeniu, w którym przyjęła imię Klara, została wybrana pierwszą przełożoną generalną. Współpracując z ks. Józefem Sebastianem, późniejszym biskupem przemyskim, otworzyła ok. 30 domów zakonnych, posyłając siostry do pracy wśród chorych i wśród dziewcząt, dla których tworzyła przytuliska i szkoły praktyczne na terenie Galicji.
Siostra Klara odznaczała się duchem ubóstwa, pokory oraz szacunkiem i miłością do drugiego człowieka. Cechowała ją miłość do Serca Bożego oraz szczególne nabożeństwo do Matki Bożej i św. Józefa. Dla sióstr była kochającą i wymagającą matką, uczyła umiłowania Serca Jezusowego nade wszystko i ofiarnej miłości bliźniego. Na drodze duchowego rozwoju miała w swoim życiu wspaniałych przewodników, m.in.: św. Józefa Sebastiana Pelczara, bł. o. Honorata Koźmińskiego oraz ks. Antoniego Nojszewskiego. Dewizą życia Klary Szczęsnej były słowa: „Wszystko dla Serca Jezusowego!”.
Siostra Klara Szczęsna zmarła w Krakowie w opinii świętości w dniu 7 lutego 1916 roku. Miała wówczas 53 lata.
25 marca 1994 r., ks. kard. Franciszek Macharski dokonał w Krakowie otwarcia procesu beatyfikacyjnego służebnicy Bożej Matki Klary. Dnia 20 grudnia 2012 r. Ojciec św. Benedykt XVI podpisał dekret heroiczności jej cnót, a 5 czerwca 2015 r. Ojciec Święty Franciszek promulgował dekret o cudzie przypisywanym wstawiennictwu czcigodnej Służebnicy Bożej Klary Szczęsnej. W ostatnich tygodniach zostały pobrane relikwie Matki Klary. Wielu ludzi modliło się za jej wstawiennictwem, wypraszając u Boga wiele łask i cudów. Do beatyfikacji wybrano cud uzdrowienia jedenastoletniego chłopca – Michała z Krakowa.
pam
