Z powodu pandemii koronawirusa włoskie miasto Viterbo musi zrezygnować z dorocznych obchodów święta św. Róży. Ministerstwo spraw wewnętrznych poinformowało, że powodem odwołania tradycyjnych uroczystości jest rosnąca liczba zakażeń wirusem COVID-19.
Liturgiczne wspomnienie św. Róży we włoskim Viterbo jest każdego roku okazją do świętowania. W mieście odbywa się tradycyjna procesja, w której niesione są relikwię świętej, a przed kościołem patronki, mieszkańcy rozświetlają świecami 30-metrową wieżę „Macchina di Santa Rosa”. Uroczystości wyglądają bardzo okazale m.in. dlatego, że wspaniałą wieżę niesie w jednym momencie ponad 100 mężczyzn.
Wesprzyj nas już teraz!
Przejście z relikwiarzem św. Róży uliczkami średniowiecznego miasta w wigilię jej święta zostało wpisane w 2013 roku na listę niematerialnego dziedzictwa kultury. Zazwyczaj po przeniesieniu przez miasto oświetlona światłem świec „Macchina di Santa Rosa” pozostaje przez kilka dni przed kościołem św. Roży. Niestety tym razem nie będzie to możliwe. W tym roku nie odbędzie się też tradycyjny odpust stanowiący część tego święta.
Ogłaszając swoją decyzję ministerstwo spraw wewnętrznych podkreśliło, że święto patronalne św. Róży 4 września może być obchodzone w kościele, a uczestniczący w nabożeństwie wierni muszą mieć obowiązkowo maseczki i zachować dystans. Ze względu na zakażenia koronawirusem, zakazało jednak wszelkich uroczystości gromadzących tłumy na świeżym powietrzu.
Św. Róża urodziła się w 1233 roku w Viterbo, we Włoszech. Wychowała się w ubogiej, głęboko religijnej rodzinie. Już w wieku dziecięcym jej wiara była bardzo dojrzała. Przypisuje się jej sprawienie cudu – wskrzeszenie zmarłej ciotki – kiedy miała trzy lata.
Mając 12 lat wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Kiedy miała 17 lat, poważnie zachorowała, cierpienia ofiarowała za powodzenie wyprawy krzyżowej na czele której stanął król francuski św. Ludwik IX, tercjarz franciszkański. Po cudownym wyzdrowieniu postanowiła jeszcze bardziej poświęcić się Chrystusowi. Czyniła to poprzez surowe praktyki pokutne, modlitwę oraz głoszenie Ewangelii na ulicach Viterbo.
Trzymając w dłoni krzyż, publicznie wzywała do nawrócenia i pokuty. Było to niezwykle odważne i ryzykowne, ponieważ miasto znajdowało się wówczas we władaniu cesarza Fryderyka II. Zachowanie Róży nie podobało się części mieszkańców Viterbo, którzy zmusili ją, aby z całą rodziną opuściła miasto.
Pod koniec życia świętej, kiedy Viterbo znalazło się w rękach papieskich, Róża powróciła z wygnania. Pragnęła wstąpić do miejscowego klasztoru sióstr klarysek, jednak nie została do niego przyjęta. Zmarła 6 marca 1252 roku, mając niespełna 20 lat. Jej ciało w stanie nienaruszonym spoczywa w kościele klarysek. Kanonizował ją papież Kalikst III w 1457 roku, a Benedykt XV ogłosił patronką młodzieży żeńskiej Akcji Katolickiej.
Źródło: KAI
WMa
