W wieku prawie 89 lat po długiej chorobie zmarł w Waszyngtonie amerykański kardynał William Wakefield Baum – jeden z dwóch ostatnich purpuratów, mianowanych przez bł. Pawła VI. Był biskupem Springfield-Cape Girardeau (1970-73), arcybiskupem metropolitą Waszyngtonu (1973-80), prefektem Kongregacji Wychowania Katolickiego (1980-90) i większym penitencjarzem apostolskim (1990-2001).
Przyszły kardynał urodził się 21 listopada 1926 w Dallas. Był synem Harolda E. White’a i Mary L. Hayes, lecz gdy w młodym wieku stracił ojca, rodzina przeniosła się do Kansas City w stanie Missouri, gdzie jego matka wyszła za Jerome’a Bauma, który adoptował chłopca i dał mu swe nazwisko.
Wesprzyj nas już teraz!
Po nauce i studiach w tym mieście i w St. Louis przyjął 12 maja 1951 w Kansas City święcenia kapłańskie. Wielokrotnie powtarzał potem, że kapłaństwo jest „miłością jego życia”. Pracował duszpastersko na miejscu, a w latach 1956-58 studiował teologię Papieskim Ateneum Angelicum w Rzymie. Po powrocie do kraju pełnił różne funkcje w diecezji Kansas City-Saint Joseph, a w latach 1962-65 był jednym z ekspertów Soboru Watykańskiego II (pracował w Sekretariacie ds. Jedności Chrześcijan). Mniej więcej w tym samym czasie powstał w łonie episkopatu amerykańskiego Komitet do Spraw Ekumenicznych i Międzyreligijnych, którego pierwszym dyrektorem wykonawczym został właśnie ks. Baum (1964-67). Do końca życia ekumenizm był jednym z najistotniejszych pól jego działalności.
18 lutego 1970 Paweł VI mianował 43-letniego wówczas kapłana biskupem diecezji Springfield-Cape Girardeau (w stanie Missouri), sakrę nominat przyjął 6 kwietnia tegoż roku. W 3 lata później, 5 marca 1973 papież przeniósł go na metropolitalną stolicę arcybiskupią Waszyngtonu, a po dalszych 3 latach – na konsystorzu 24 maja 1976 – włączył go w skład Kolegium Kardynalskiego. W wieku niespełna 50 lat kard. Baum był wówczas jednym z najmłodszych purpuratów.
Jako metropolita kard. Baum rozwijał działalność duszpasterską i społeczną – szerzył kult Eucharystii i cześć do Matki Bożej, potępiał rasizm, nazywając go „herezją i grzechem”. Potępiał także karę śmierci. Kard. Baum powołał w swej archidiecezji Sekretariaty ds. Czarnych Katolików i ds. Katolików Języka Hiszpańskiego.
W 1978 dwukrotnie brał udział w konklawe, które wybrało najpierw Jana Pawła I, a następnie Jana Pawła II. 15 stycznia 1980 Jan Paweł II mianowałgo prefektem Kongregacji Wychowania Katolickiego oraz wielkim kanclerzem Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego i Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej. Amerykanin był też członkiem komisji przygotowującej nowy Katechizm Kościoła Katolickiego.
6 kwietnia 1990 Ojciec Święty powołał 63-letniego purpurata na stanowisko większego penitencjarza apostolskiego. Ustąpił z niego 22 listopada 2001, nazajutrz po 75. urodzinach. Mimo osiągnięcia wieku emerytalnego uczestniczył jeszcze, po śmierci Jana Pawła II, w konklawe, które 19 kwietnia 2005 wybrało Benedykta XVI. Był wówczas jedynym kardynałem-elektorem, mianowanym przez Pawła VI. W rok później – 21 listopada 2006 skończył 80 lat i stracił prawa wyborcze. Pod koniec życia wrócił do Waszyngtonu.
Kolegium Kardynalskie liczy obecnie 220 członków, z których 120 ma prawo udziału w konklawe i wybierania papieża. 29 z nich mianował św. Jan Paweł II, 60 – Benedykt XVI i 31 – Franciszek. Wśród 100 kardynałów pozbawionych prawa do udziału w konklawe jest jeden kreowany przez Pawła VI (Paulo Evaristo Arns OFM), 72 – przez Jana Pawła II, 19 – przez Benedykta XVI i 8 przez Franciszka.
KAI
mat
