W wtorek 22 października w wieku 96 lat zmarł w Limie peruwiański teolog o. Gustavo Gutiérrez OP, jeden z głównych twórców tak zwanej teologii wyzwolenia, potępionej w instrukcji Kongregacji Nauki Wiary za czasów prefektury kardynała Josepha Ratzingera.
Gustavo Gutiérrez urodził się 8 czerwca 1928 w Limie. Na kontynencie europejskim studiował medycynę, sztukę, filozofię, psychologię i teologię – w Lyonie, Louvain, Rzymie i Paryżu. Po przyjęciu święceń kapłańskich w 1959 r. i po studiach teologicznych w Belgii i Francji, podjął pracę w ubogich dzielnicach stolicy Peru. Jednocześnie wykładał na tamtejszym Papieskim Uniwersytecie Katolickim.
W lipcu 1968 w Chimbote wygłosił wykład pt. „Ku teologii wyzwolenia”, a kilka tygodni później został doradcą teologicznym na II zgromadzeniu ogólnym Latynoamerykańskiej Konferencji Biskupiej (CELAM) w kolumbijskim Medellin. Gremium to wskazało kierunki recepcji Soboru Watykańskiego II w Ameryce Łacińskiej.
Wesprzyj nas już teraz!
W 1975 r. w Limie Gutiérrez założył ośrodek refleksji teologicznej Instytut im. Bartłomieja de Las Casas, którego pracami kierował. Wykładał na uniwersytetach w wielu krajach, m.in. w USA i we Włoszech. Jednakże doktorat z teologii uzyskał dopiero w 1985 r. w Instytucie Katolickim w Lyonie na podstawie całości swego dorobku naukowego. W 1992 r. wstąpił do zakonu dominikanów. Przez kilka lat mieszkał we Francji.
Nurt „teologii wyzwolenia” spotkał się z potępieniem kilku istotnych dla niego tez w „Instrukcji o Niektórych Aspektach Teologii Wyzwolenia”. Dokument wydała Kongregacja Nauki Wiary w okresie, gdy jej prefektem był kardynał Joseph Ratzinger.
Arcybiskup Limy, kardynał Juan Cipriani otwarcie oskarżył lidera teologii wyzwolenia o to, że wyrządza zakonom wiele szkód i jest odpowiedzialny za tworzenie magisterium równoległego wobec nauczania Kościoła. W wywiadzie udzielonym w roku 2004 Johnowi Allenowi kardynał Cipriani przypominał, że Kongregacja Doktryny Wiary żądała od o. Gutiérreza, by zrewidował swoje stanowisko teologiczne.
Kardynał Cipriani podkreślał, że ojcowie teologii wyzwolenia stworzyli w Kościele zupełnie nowy system pracy duszpasterskiej, w którym rzeczą najważniejszą jest zajmowanie się problemami społecznymi. – Desakralizacja, uczynienie z pracy socjalnej rzeczy najważniejszej, krytykowanie magisterium, mieszanie duchownych do polityki. To cały system, nauczanie równoległe do prawdziwego magisterium – tłumaczył.
Źródła: KAI, PCh24.pl
RoM
