Usuwanie pomników religijnych, czy postaci świętych ustawianych współcześnie w miejscach publicznych to specyfika działania francuskich wolnomyślicieli. Wystarczy przypomnieć słynne sprawy pomnika Jana Pawła II w bretońskim Ploermel, czy św. Michała Archanioła w Sables-d’Olonne. Po niekorzystnych wyrokach, monumenty są na ogół przesuwane na teren prywatny, ale taki fortel nie zawsze się udaje. Jedną z ostatnich tego typu spraw był pomnik Joanny d’Drc w Nicei.
Okazuje się jednak, że ten monument francuskiej Świętej pozostanie na swoim miejscu. W czwartek, 17 lipca 2025 r., Sąd Administracyjny w Marsylii uchylił decyzję nakazującą usunięcie pomnika Joanny d’Arc ustawionego w Nicei, orzekając, że decyzja o zakupie i ustawieniu rzeźby nad parkingiem imienia tej Świętej, chociaż podjęta przez merostwo bez przetargu, nie była bezprawna. Monumentalny pomnik Joanny d’Arc zostaje, co z aplauzem przyjęła większość mieszańców miasta. Sąd Administracyjny w Marsylii uchylił tym samym wcześniejszy wyrok Sądu Administracyjnego w Nicei, który nakazywał jednak usunięcie pomnika.
Sprawa miała też tło polityczne. Merostwo było atakowane za zakup rzeźby za 170 000 euro bez przetargu. Partia Zieloych atakowała tu zastępcę mera Gaëla Nofriego, który odpowiada za publiczną instytucję Parcs d’Azur, wlaściciela terenu i parkingu, nad którym stanął pomnik. To właśnie brak formy przetargu stanowił pretekst do złożenia skargi w sądzie. Prefekt regionu (władzy państwowej), Hugues Moutouh skierował na wniosek opozycji sprawę do sądu administracyjnego i do prokuratury w Nicei. Jednak teraz Sąd Administracyjny w Marsylii orzekł na korzyść ratusza. Według sędziów praca artystów z lokalnego Atelier Missor była na tyle „unikatowa”, że uzasadniała zwolnienie z konieczności ogłoszenia przetargu.
Merostwo, w którym rządzi polityk prawicy Christian Estrosi, twierdziło, że i tak nie rozważało usunięcia ważącego 11 ton posągu. Został on bardzo uroczyście ustawiony latem 2023 roku, także jako część polityki historycznej miasta i przypominania o francuskich korzeniach kulturowych. Kiedy sprawa trafiła do sądu, zdecydowano się nawet na dodatkowe zabetonowanie podstawy pomnika, dając do zrozumienia, że statua pozostanie bez względu na wszystko. Być może i owa determinacja władzy samorządowej miała tu także znaczenie przy wydawaniu wyroku.
BD
