W drugiej połowie XVI wieku muzułmańskie imperium tureckie, powodowane nienawiścią do wiary katolickiej i nieokiełznaną chęcią nowych podbojów terytorialnych, niebezpiecznie zagrażało europejskiemu chrześcijaństwu. Usiłowania te napotkały silny i skuteczny opór ze strony nieustraszonego męża zasiadającego wówczas na tronie papieskim – świętego Piusa V.
Dzięki wytrwałym zabiegom dyplomatycznym po wielu wysiłkach udało się temu wielkiemu papieżowi stworzyć flotę złożoną z prawie dwustu galer dostarczonych przez królestwa Hiszpanii, Neapolu i Sycylii, republiki Wenecji i Genui, a także przez Zakon Maltański i samo Państwo Kościelne. Flota ta, ożywiona obietnicą zapowiedzianego przez papieża zwycięstwa, wyruszyła z ufnością na miejsce ostatecznego starcia. Bitwa została stoczona 7 października 1571 roku w pobliżu portu Lepanto, u wejścia do Zatoki Korynckiej.
Pomimo słabości liczebnej i bardzo niekorzystnego początku walk, sytuacja w końcu odwróciła się na korzyść strony katolickiej, a stało się to dzięki spektakularnej interwencji Matki Bożej, która pojawiła się na niebie, wzbudzając popłoch wśród muzułmanów.
Wesprzyj nas już teraz!
W tej samej chwili św. Pius V miał cudowną wizję: przerwawszy pracę z jednym ze swoich pomocników, skierował się do okna i patrząc w niebo, ogłosił pomyślne zakończenie bitwy.
Dwa tygodnie później dotarła do Rzymu wieść o zwycięstwie, jeszcze jeden dowód na skuteczność modlitwy różańcowej. W rzeczywistości bowiem tego samego dnia, w którym miała miejsce bitwa, bractwa różańcowe w Rzymie organizowały procesje i modlitwy publiczne o sukces wojsk katolickich.
Dla upamiętnienia tego niezwykłego wydarzenia św. Pius V ustanowił święto Matki Bożej Zwycięskiej, które miało być obchodzone co roku w pierwszą sobotę października (dzień tygodnia, w którym miała miejsce bitwa pod Lepanto). Polecił również dołączyć do Litanii Loretańskiej inwokację: Wspomożenie wiernych, módl się za nami.
W 1573 roku papież Grzegorz XIII zmienił nazwę święta na Matki Bożej Różańcowej, co jeszcze bardziej podkreśliło rolę, jaką nabożeństwo to odegrało w odniesionym zwycięstwie. W 1716 roku papież Klemens XI rozszerzył święto na cały zachodni Kościół. 5 sierpnia owego roku muzułmańscy Turcy zostali raz jeszcze pokonani pod Pietrovaradinem na Węgrzech (dziś miasto to leży w Serbii) przez księcia Eugeniusza Sabaudzkiego.
I wreszcie na początku XX wieku wielki następca świętego Piotra, św. Pius X, wyznaczył święto Matki Bożej Różańcowej na 7 października.
Antonio Borelli, Różaniec – ratunek dla świata, Kraków 2014, s. 52-54.
