W dzisiejszej kulturze dominuje zlaicyzowany i przesłodzony wizerunek świętego Mikołaja. Często funkcjonuje on w oderwaniu prawdziwej postaci świętego. Tymczasem żyjący w III wieku biskup Myry to postać z krwi i kości. To człowiek wyjątkowo hojny dla ubogich, a jednocześnie mężnie znoszący prześladowania za wiarę. Na bluźnierstwa i herezje reagował ostro – dał nawet Ariuszowi w twarz.
1. Rodzice świętego Mikołaja żyjący w III stuleciu w Licji (dzisiejsza Turcja) cierpieli z powodu braku potomka. Jednak gorąco się o niego modlili i w efekcie dobry Bóg wysłuchał ich błagań. Otrzymali potomka nie byle jakiego, ale świętego znanego i kochanego już od 1800 lat.
2. Czasy, w jakich żył święty Mikołaj nie należały do łatwych. Szaleli barbarzyńcy i zarazy. Jedna z nich pochłonęła rodziców przyszłego świętego. Został on sierotą, jednak odziedziczył ogromny majątek. Rozdawał go mądrze i hojnie potrzebującym i unikał rozgłosu. Nie chciał, by inni wiedzieli o jego dobroci i publicznie go chwalili.
Wesprzyj nas już teraz!
Jak bowiem mówi Pan Jezus „kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” [Mt 6; 2-3].
3. Święty w pewnym okresie życia rozważał oddanie się życiu zakonnemu. Stwierdził, że najlepiej służyć Stwórcy za klasztornym murem. Udał się do Ziemi Świętej, a następnie dołączył do zakonników z Patras. Długo jednak tam nie zabawił, zamierzając powrócić do ludzi. Dlatego też opuścił klasztor i zdecydował się trafić do licyjskiego miasta Myry.
4. Myra przeżywała żałobę wskutek śmierci biskupa. Zastanawiano się nad wyborem następcy. Jak głosi tradycja pewnego dnia jednemu z obradujących nad wyborem przyśnił się Bóg. Polecił on, by na stanowisko biskupa wybrać tego, kto jako pierwszy pojawi się w Kościele. Osobą tą okazał się nieznany tutejszym mieszkańcom Mikołaj – i on właśnie objął funkcję biskupa Myry.
5. Święty Mikołaj dożył 70 lat – wyjątkowo sędziwego wieku w owych czasach. Jednak nie wszystko w jego życiu było proste. Z powodu głoszenia słowa Bożego wśród pogan został aresztowany wskutek edyktu Dioklecjana. Ten pogodny święty spędził lata w lochu. Nie wyrzekł się jednak wierności swemu Zbawicielowi.
6. Święty Mikołaj uczestniczył w Soborze w Nicei w 325 roku. Debatowano wówczas nad poglądami Ariusza negującego Boskość Chrystusa i istnienie Trójcy Świętej. Bluźnierstwa herezjarchy tak zdenerwowały świętego Mikołaja, że ów dał mu w twarz. W odpowiedzi Ariusz złamał jego szczękę. Tyle w kwestii przesłodzonego wizerunku świętego.
7. Mikołaj jest świętym, a więc wysłuchuje naszych próśb o wstawiennictwo. Czy nie warto uświadomić tego dzieciom, gdy przestają wierzyć w świętego Mikołaja? Wszak człowiek ten nie tylko istnieje, ale kiedyś spotkamy się z nim osobiście – o ile umrzemy w stanie łaski uświęcającej!
Źródła: niedziela.pl / telewizjarepublika.pl / kosciol.pl
mjend
