Pełnomocnik prawny dr Katarzyny Kozioł grozi Instytutowi Ordo Iuris roszczeniami finansowymi i żąda usunięcia opublikowanych na stronie Instytutu artykułów dotyczących istotnych wątpliwości co do zaangażowania dr Kozioł w prace nad przyjęciem rządowego projektu ustawy o leczeniu niepłodności. Dr Kozioł jest wspólniczką prywatnej kliniki in vitro Przychodnia Lekarska nOvum sp. j. Przegłosowana ustawa tworzy ramy prawne dla biznesowej działalności przedsiębiorstwa dr Kozioł. Ordo Iuris podtrzymuje swoje dotychczasowe stanowisko w tej sprawie.
W trakcie parlamentarnej debaty nad rządowym projektem ustawy o leczeniu niepłodności, Instytut Ordo Iuris sygnalizował poważne zastrzeżenia wobec zaproszenia do prac w sejmowej podkomisji dr Katarzyny Kozioł, która jako wspólnik spółki świadczącej usługi zapłodnienia in vitro (również finansowanego za środki publiczne w ramach programu in vitro Ministerstwa Zdrowia), jest bezpośrednim beneficjentem ustawy przy której tworzeniu miałaby doradzać.
Wesprzyj nas już teraz!
Członków sejmowej podkomisji ani zaproszonych do prac przedstawicieli strony społecznej nie poinformowano o tym, iż dr Katarzyna Kozioł jest wspólnikiem przedsiębiorcy świadczącego usługi zapłodnienia pozaustrojowego. Nie podano również informacji o tym, że Katarzyna Kozioł jest beneficjentem obecnie trwającego rządowego programu leczenia niepłodności, jako wspólnik Przychodni Lekarskiej nOvum – realizatora tego programu.
W przekonaniu Ordo Iuris, działanie takie wprowadzało w błąd uczestników prac podkomisji, nie pozwalało bowiem na ocenę przedstawianych przez dr Kozioł informacji przez pryzmat jej osobistego interesu w przyjęciu przez Sejm rozstrzygnięć korzystnych dla przedsiębiorców świadczących usługi wspomaganego rozrodu. Brak wiedzy o istotnym konflikcie interesów eksperta rządowego, powołanego zasadniczo do udzielania obiektywnych informacji z zakresu wiedzy specjalistycznej, który jednocześnie czerpie korzyści majątkowe z działalności gospodarczej mającej zostać uregulowaną ustawą, przy której tworzeniu doradza, mógł mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez członków podkomisji oraz przebieg samej debaty z uczestnictwem przedstawicieli organizacji społecznych.
Podczas posiedzenia podkomisji z dnia 13.05.2015 r. dr Katarzyna Kozioł wyraziła opinię, że (godzina 10:40, wedle nagrania iTV – transmisje archiwalne) „… gdy chodzi o zarodek, zarodka nie możemy nazwać organizmem, ponieważ jak sama nazwa wskazuje, organizm to jest … to jest … płód który ma organy, czyli jest po organogenezie, to jest po dziewiątym tygodniu ciąży. Natomiast zarodek kilkudniowy to jest kilka komórek, oczywiście z tego zarodka powstanie kiedyś organizm, ale on organizmem nie jest, więc nie możemy takiej definicji przyjąć z medycznego punktu widzenia. Dziękuję”. Przedstawiona opinia nie przedstawiała obiektywnej i zupełnej informacji specjalistycznej, której powinno oczekiwać się od obiektywnego i bezstronnego eksperta, bowiem określenie zarodka „organizmem” odpowiada aktualnej wiedzy medycznej.
Pomimo skierowania do Instytutu Ordo Iuris przez pełnomocnika dr Katarzyno Kozioł żądania usunięcia opublikowanych artykułów dotyczących opisanych powyżej wątpliwości, Instytut podtrzymuje w całości swoje stanowisko. W naszej opinii ustanowienie przez stronę rządową ekspertem w toku pracy legislacyjnych osoby pozostającej w drastycznym konflikcie interesów poprzez bezpośrednie osobiste zainteresowanie uchwaleniem korzystnych dla przedsiębiorców in vitro rozwiązań ustawowych jest poważnym uchybieniem, które powinno być ujawnione w celu poddania procesu legislacyjnego kontroli opinii publicznej oraz właściwych organów.
Próba podejmowania kroków prawnych przeciwko Instytutowi Ordo Iuris, prowadzącemu monitoring prac legislacyjnych, zapewniający ich transparentność i służący społecznej kontroli nad działalnością prawodawczą, należy uznać za bezzasadną próbę ograniczenia udziału społecznego w procesie legislacyjnym i atak na fundamentalne dla demokratycznego państwa prawa zasady wolności słowa, wolności wyrażania opinii oraz kluczowej roli mediów w sprawowaniu kontroli nad działalnością prawodawczą.
Źródło: ordoiuris.pl
KRaj