Juana Josefa Cipitria y Barriola urodziła się w mieście Andain w Kraju Basków, stanowiącym autonomiczny region na Półwyspie Iberyjskim. Była najstarszym z siedmiorga dzieci Juana Miguel Cipitria i Marii Jesús Barriola, tworzących ubogą rzemieślniczą rodzinę trudniącą się tkactwem. Za młodu przyszła święta wyuczyła się rzemiosła i przyjmowała na siebie największą odpowiedzialność z racji bycia najstarszym dzieckiem. W roku 1865 sytuacja ekonomiczna rodziny zmusiła Joannę do udania się do hiszpańskiej miejscowości Burgos, gdzie zatrudniła się jako służąca.
Dostała tam pracę, dzięki której mogła zarobić na własne utrzymanie i wesprzeć rodzinę, ale bynajmniej nie trafiła do miejsca płynącego mlekiem i miodem. Zetknąwszy się z nędzą, zapragnęła poświęcić się pracy dla ubogich. Tam poznała jezuitę José Miguela Herranz, który stał się jej duchowym przewodnikiem. Pod wpływem rozmów z ojcem José prędko dojrzała w młodej Joannie myśl o założeniu rodziny zakonnej, choć bezpośrednim impulsem stało się objawienie, jakie miała otrzymać.
Ukazał się jej Pan Jezus mówiąc, iż Jego pragnieniem jest, aby założyła zgromadzenie o nazwie Córki Jezusa, którego zadaniem będzie ratowanie dusz poprzez katolickie wychowanie dzieci i młodzieży. Skromna niewiasta nie chciała uwierzyć, że została tak wyróżniona przez samego Syna Bożego, wówczas ukazała jej się Matka Najświętsza, która do skutku powtarzała, jaka jest wola Jej Syna. Joanna Józefa uległa namowom samej Królowej nieba i ziemi, uznając w tym wolę Bożą.
Wesprzyj nas już teraz!
Zaczęła od nauczania dzieci z okolicy, zwracając szczególną uwagę na formację dziewcząt, jakiej nie mogły otrzymać w szkołach świeckich w ramach publicznej edukacji. Poświęcała równocześnie wiele czasu na żarliwą modlitwę, aby sprostała zadaniu, jakie wyznaczył jej Bóg. W końcu w roku 1871 wraz z pięcioma towarzyszkami powołała do życia Zgromadzenie Córek Jezusa, którego duchowość oparła głównie na skarbach łaski zawartych w Ćwiczeniach św. Ignacego z Loyoli. Sama przybrała imię zakonne Candida Maria de Jesús.
Rodzina szybko rozszerzyła się po Hiszpanii sprowadzając błogosławione owoce odnowy religijnej i moralnej na ludność objętą jego apostolatem. Za życia Świętej przekroczyło ono również granice Półwyspu Iberyjskiego, docierając do Brazylii. Matka Kandyda Maria zmarła w opinii świętości w wieku sześćdziesięciu siedmiu lat w Salamance, gdzie działała przez ostatnie lata swego życia. Jan Paweł II policzył ją między błogosławionych w roku 1996, natomiast Ojciec Święty Benedykt XVI ogłosił kanonizację w roku 2010.
Kościół wspomina św. Kandydę Marię od Jezusa 9 sierpnia.
FO
