Amerykański Episkopat w przyszłym roku poświęci naród amerykański Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Ma w ten sposób uczcić 250 – lecie powstania kraju.
Amerykańscy biskupi – podczas jesiennego Zgromadzenia Plenarnego USCCB w Baltimore – zagłosowali za „powierzeniem naszego narodu miłości i opiece Najświętszego Serca Jezusowego”. Poświęcenie narodu ma być okazją, aby „przypomnieć wszystkim o zadaniu służenia naszemu narodowi poprzez doskonalenie porządku doczesnego w duchu Ewangelii, zgodnie z nauką Soboru Watykańskiego II” – zaznaczył biskup Kevin Rhoades z Fort Wayne-South Bend w stanie Indiana.
– Sto lat temu, w 1925 roku, w encyklice ustanawiającej święto Chrystusa Króla, papież Pius XI, opierając się na nauczaniu papieża Leona XIII, odniósł się do pobożnego zwyczaju poświęcania siebie, rodzin, a nawet narodów Najświętszemu Sercu Jezusa jako sposobu na uznanie pokrewieństwa z Chrystusem – mówił Rhoades, który zasiada w radzie doradczej Komisji Wolności Religijnej prezydenta Donalda Trumpa.
Wesprzyj nas już teraz!
Biskupi mają z tej okazji opracować materiały do modlitwy, w tym nowennę.
– W swojej czwartej i ostatniej encyklice, Dilexit Nos, papież Franciszek wysunął nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa na pierwszy plan życia katolickiego jako najwyższy symbol miłości ludzkiej i boskiej, nazywając je źródłem pokoju i jedności – kontynuował przewodniczący Komisji ds. Wolności Religijnej Konferencji Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych (USCCB).
Franciszek „pisał o tym, jak Najświętsze Serce Pana Jezusa uczy nas budować na tym świecie Boże królestwo miłości i sprawiedliwości. Następnie, w swojej pierwszej adhortacji apostolskiej, Dilexi Te, papież Leon XIV, podążając za nauczaniem papieża Franciszka, zachęca nas do kontemplacji miłości Chrystusa, miłości, która pobudza nas do misji w dzisiejszym cierpiącym świecie” – zaznaczył Rhoades.
Arcybiskup Seattle Paul Etienne wskazał, że nabożeństwo to „ostatecznie zaprasza ludzi do głębszej relacji z osobą samego Jezusa” i „jest niezwykle bogate oraz niemal złożone”.
Stosowne materiały katechetyczne pojawią się w kilku językach, „aby zaangażować jak najwięcej wiernych”. Rodziny będą mogły dokonać własnej konsekracji.
Arcybiskup Miami, Thomas Wenski, zaproponował zorganizowanie poświęcenia podczas wiosennego spotkania biskupów w Orlando na Florydzie w czerwcu, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa i zasugerował zaproszenie prezydenta Donalda Trumpa oraz wiceprezydenta J.D. Vance’a i innych urzędników.
Kult Serca Jezusowego sięga czasów średniowiecza. Początkowo miał on charakter prywatny. Mistycy średniowieczni łączyli kult Serca Jezusowego w nabożeństwie do Najświętszej Rany boku Jezusa. Wcześnie ten kult przyswoili sobie dominikanie, którzy w piątek po oktawie Bożego Ciała, odmawiali oficjum o Ranie boku Pana Jezusa.
Szczególne nabożeństwo do Serca Pana Jezusa miały między innymi św. Mechtylda (1241-1298), św. Gertruda (1250-1303), św. Małgorzata z Kortony (1252-1297). W XVII wieku do upowszechnienia tego nabożeństwa przyczynili się św. Jan Eudes i św. Małgorzata Maria Alacoque.
W dekrecie o heroiczności cnót z 1903 r. św. Jan Eudes jest nazwany „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”. W breve beatyfikacyjnym napisano: „Płonąc sam szczególną miłością ku Najświętszym Sercom Jezusa i Maryi, powziął pierwszy – a nie było to bez natchnienia Bożego – myśl publicznego kultu ku ich czci. Należy go przeto uważać za ojca tego, tak miłego nam nabożeństwa. (…) Był także tego kultu doktorem, albowiem ku czci obu Serc ułożył oficjum i Mszę świętą. Był wreszcie ich apostołem, bo całym sercem przykładał się do szerzenia tego zbawiennego nabożeństwa”. Jan Eudes łączył nabożeństwo do Serca Pana Jezusa z nabożeństwem do Serca Maryi. W 1643 r. polecił w swoim zakonie obchodzić uroczyście święto Najświętszego Serca Maryi (8 lutego) oraz Serca Pana Jezusa (20 października).
Główna zasługa w rozpowszechnieniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada wizytce, św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690). Zakonnicy z klasztoru w Paray-le-Monial, Pan Jezus ukazał się 27 grudnia 1673 r., symbolicznie umieszczając jej serce w swoim Sercu. Potem przez 18 miesięcy doświadczała ona wizji Najświętszego Serca.
16 czerwca 1675 roku Pan Jezus polecił siostrze Małgorzacie Marii, aby ustanowiła święto ku czci Jego Najświętszego Serca. Złożył także 12 obietnic wszystkim, którzy będą czcić i propagować nabożeństwo do Najświętszego Serca: „Dam im łaski, potrzebne w ich stanie. Ustalę pokój w ich rodzinach. Będę ich pocieszał w utrapieniach. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia. Dusze oziębłe staną się gorliwymi. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia”.
Stolica Apostolska dopiero po wielu latach i ścisłych badaniach zezwoliła na obchodzenie święta, jak i na cześć wizerunków Jezusowego Serca w formach dzisiaj powszechnie przyjętych. Pierwszym z papieży, który zatwierdził nabożeństwo do Serca Pana Jezusa, a także święto dla niektórych diecezji i zakonów, był Klemens XIII. Stało się to w 1765 r. i ogromną rolę odegrał memoriał biskupów polskich, którzy przedstawili historyczny przegląd kultu i uzasadnienie pożytku płynącego z tego nabożeństwa.
W 1856 r. papież Pius IX rozszerzył święto Serca Pana Jezusa na cały Kościół, a Leon XIII 31 grudnia 1899 roku oddał Sercu Jezusowemu w opiekę cały Kościół i rodzaj ludzki.
Jak podkreślają ojcowie kapucyni z Olsztyna na swojej stronie: „Kościół widzi w nabożeństwie do Serca Jezusowego znak miłości Boga ku ludziom. Chce także rozbudzić w sercach ludzkich wzajemną miłość ku Bogu poprzez to nabożeństwo. Sam Chrystus nadał temu nabożeństwu wybitnie kierunek ekspiacyjny: ma nas ono uwrażliwiać na grzech, mobilizować w imię miłości Chrystusa do walki z nim oraz do wynagradzania za tych, którzy najwięcej ranią Boże Serce. Bóg jest miłością. Z miłości Bożego Serca istnieje cały wszechświat i rodzaj ludzki. Kiedy zaś rodzaj ludzki sprzeniewierzył się Panu Bogu, swojemu Stwórcy, Bóg nie przestał go miłować. Dowodem tej niepojętej miłości było to, że dał swojego Syna. Uosobieniem tej największej Bożej miłości jest Serce Jezusowe. Ta właśnie miłość dla rodzaju ludzkiego kazała Jezusowi przyjść na ziemię, przyjąć dla zbawienia rodzaju ludzkiego okrutną mękę i śmierć. Z miłości tego Serca powstał Kościół, sakramenty święte, a wśród nich Sakrament Miłości – Eucharystia”.
Kapucyni przypominają, że „Nabożeństwo do Serca Jezusowego nakłada również zobowiązania. Człowiek nie powinien nadużywać dobroci Bożego Serca. Powinien mieć do tego Serca nieograniczone zaufanie. Dlatego może i powinien uciekać się do Serca Jezusa we wszystkich swoich potrzebach. Nie powinien jednak ranić tegoż Serca na nowo grzechami. Kiedy jednak słabość ludzka na nowo pchnie nas w bagno grzechu i w niewolę szatana, mamy prawo zawsze ufać w miłosierdzie Boże, które gotowe jest przyjść nam z pomocą i nas wybawić. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego skłania również do aktów pokutnych za grzechy innych. Kto miłuje Boże Serce, ten będzie starał się temu Sercu wynagradzać za grzechy braci. Tak więc nabożeństwo to budzi także świadomość i odpowiedzialność społeczną. Nabożeństwo do Serca Jezusowego nagli do naśladowania cnót tego Serca – a przede wszystkim miłości we wszelkich jej przejawach”.
Źródło: catholicnewsagency.com, olsztyn.kapucyni.eu
AS
Tylko „zapalony” może zapalać. O czci do Najświętszego Serca Pana Jezusa
