Urodzony w Kowalu, koło Włocławka, kapłan należy do grupy 108 męczenników beatyfikowanych przez Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.
Po ukończeniu studiów pedagogicznych wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. 18 czerwca 1911 przyjął święcenia kapłańskie. Pierwszą parafią, do której został wysłany był Zadzim koło Sieradza. Później pracował jako wikariusz w Poczesnej (dekanat częstochowski), następnie w Kaliszu. W 1919 r. rozpoczął pracę jako prefekt gimnazjum w Turku. Rok później zaczął także pełnić posługę kapelana więziennego. Wiele czasu poświęcał działalności charytatywnej, jednak szczególnie pociągała go praca z młodzieżą. Po przebyciu ciężkiej operacji został przeniesiony do Gosławic (obecnie dzielnica Konina), gdzie został proboszczem.
26 sierpnia 1940 został przez Niemców aresztowany i przewieziony do obozu przejściowego w Szczeglinie (powiat mogileński). Następnie trafił do KL Sachsenhausen, gdzie otrzymał numer obozowy 29935. Ostatnim etapem jego życia był pobyt w Dachau. Odmówił zrzeczenia się kapłaństwa dla odzyskania wolności i zmarł zamęczony wycieńczająca pracą.
