„Czy to możliwe, że dzisiejszy Watykan go nie lubił?” – pyta były prezydent Czech Václav Klaus w tekście napisanym na cześć zmarłego papieża Benedykta XVI.
Klaus opublikował to ostatnie pożegnanie na swojej stronie internetowej. Jak przypomina, sam określał zmarłego papieża „ostatnim z wielkich ludzi XX wieku, którzy walczyli o stare, dobre wartości” oraz „głównym symbolem walki między normalnym światem a nowoczesnym progresywizmem”. „Oznacza to koniec pewnego etapu w ewolucji ludzkiego społeczeństwa” – ocenia myśliciel i były przywódca, komentując moment odejścia Benedykta.
Jak wyznaje, na pogrzebie w Watykanie towarzyszyło mu specyficzne uczucie „w ten nieoczekiwany chłód styczniowego Rzymu – że cała chwała nie została tam przyznana Benedyktowi XVI”.
Wesprzyj nas już teraz!
„Nie powiedziano o nim ani słowa poza ogólnikami. Nigdzie nie było jego portretu ani zdjęcia (przynajmniej z mojego miejsca dla VIP-ów, ale w katedrze św. Piotra ani w Rzymie nic nie było). Zapadła dziwna, ośmielę się powiedzieć, że nieświęta cisza. Nie przypominam sobie, aby w ogóle bił Dzwon Świętego Piotra. Rozległ się – bez większego związku z tym, co się działo – nieśmiały aplauz garstki pielgrzymów. Gdy przenoszono obok nich trumnę, rozległy się uprzejme oklaski ze strony mównicy VIP złożonej z polityków. Powiedziałbym, że była to «normalna» Msza. I muszę przyznać, że z pewnością nie po to pojechałem do Rzymu” – relacjonuje autor.
„Czy to możliwe, że dzisiejszy Watykan go nie lubił? A może nie tylko Watykan, ale dzisiejszy Kościół katolicki, który – w przeciwieństwie do papieża Benedykta – nie chce dziś przeciwstawić się światu, choć jest to tak sprzeczne z tysiącletnim nauczaniem Kościoła? Czy papież Benedykt (i post-papież Benedykt) nie był wyrzutem sumienia dzisiejszego Kościoła?” – pyta Klaus.
Jak zdradza polityk, wiele osób pisze do niego po śmierci papieża-seniora, zwracając uwagę, że w ich parafiach nikt nie pomyślał o tym, by wystawić księgę kondolencyjną, a nawet zorganizować modlitwę. Wymienia przy tej okazji inne pogrzeby, w których brał udział i które były dla niego wyjątkowe – Jana Pawła II, Margaret Thacher czy Ronalda Reagana. „Każdy z nich odcisnął swoje piętno na historii, każdy pozostawił swój ślad. Nie można zapomnieć o tym pozostawionym przez papieża Benedykta XVI. Wydaje się jednak, że obecnie należy on do tych najbardziej zagrożonych” – kończy Václav Klaus.
Źródło: rorate-caeli.blospot.com
FO
