Ambasadorem Unii Europejskiej przy w Watykanie zostanie Niemiec. To były sekretarz generalny Komisji Europejskiej, Martin Selmayr. Decyzja wydaje się niegroźna, ale może mieć związek z synodalnością.
Stolica Apostolska i Unia Europejska utrzymują relacje dyplomatyczne od 1970 roku. Teraz po raz pierwszy w historii ambasadorem UE w Watykanie będzie Niemiec.
Martin Selmayr w latach 2014-2018 był szefem gabinetu ówczesnego szefa Komisji Europejskiej Jean-Claude Junckera. W latach 2018-2019 pełnił funkcję sekretarza generalnego UE. W latach 2019-2024 był ambasadorem Unii Europejskiej we Wiedniu. Selmayr jest prawnikiem; ostatnio wykładał jako profesor gościnny prawo europejskie w Instytucie Innowcji i Digitalizacji w Prawie na Uniwersytecie we Wiedniu.
Wesprzyj nas już teraz!
Selmayr zastąpi w ambasadzie UE w Watykanie Alexandrę Valkenburg z Holandii, która kierowała placówką od 2020 roku.
Ambasador przy Stolicy Apostolskiej reprezentuje Unię Europejską nie tylko wobec Watykanu, ale również wobec Republiki San Marino, Zakonu Maltańskiego oraz trzech agend ONZ w Rzymie – Światowego Programu Żywnościowego, Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa oraz Międzynarodowego Funduszu Rolnictwa.
Stosunki dyplomatyczne między Stolicą Apostolską a Unią Europejską zostały nawiązane w 1970 roku. Przez ponad trzy dekady ograniczały się do wysyłania przez Watykan nuncjusza do Brukseli. Od 2006 roku w Watykanie funkcjonuje też unijna ambasada.
Poprzednicy Selmayra pochodzili z Holandii, Polski (Jan Tombiński, 2016-2020), Francji i Portugalii.
Skierowanie do Watykanu Niemca może być przypadkowe, ale z drugiej strony niewykluczony jest związek – między innymi – z procesem synodalnym.
W 2023 roku Unia Europejska uruchomiła procedurę zmiany traktatów, która ma doprowadzić do silniejszego scentralizowania Wspólnoty; w ocenie krytyków mogłoby to skutkować nadmiernymi wpływami Republiki Federalnej Niemiec w UE.
Synod o Synodalności zmierza z kolei do powołania ogólnoeuropejskiej organizacji synodalnej, która przejęłaby część ważnych kompetencji w zakresie kształtowania rzeczywistości katolickiej na kontynencie. Zależy na tym zwłaszcza Konferencji Episkopatu Niemiec.
Choć formalnie oba procesy są niezależne, mogą istnieć naciski na częściową ich koordynację.
Źródło: PCh24.pl, politico.eu, katholisch.de
Pach
