Ukazujący się po francusku internetowy magazyn Państwa Islamskiego – „Dar al-Islam” – opublikował artykuł pt. „Francja na kolanach”. Dżihadyści chcą pozyskać kolejnych ochotników. W tym celu atakują Republikę Francuską i jej „wyzutą z wiary edukację”.
Dżihadyści z Państwa Islamskiego skierowali główne ostrze krytyki skierowane przeciwko francuskiej laickości. Islamscy propagandyści radzą czytelnikom, by „porzucili edukację niewierzących”, bo „edukacja, szczególnie w przypadku Francji, jest narzędziem propagandy służącej do narzucania światu skorumpowanego myślenia wprowadzonego przez judeo-masonerię”.
Wesprzyj nas już teraz!
Według magazynu Państwa Islamskiego, celem francuskiej edukacji jest pogłębianie „ignorancji mas”. Zwłaszcza w kwestii religii i wartości takich jak… miłość rodzinna, czystość, skromność i męskość. Autorzy tekstu przekonują, że „islam, jako jedyna prawdziwa religia, nie może kohabitować z taką fanatyczną laickością”. A jej przejawem jest Karta Laickości, wisząca we francuskich szkołach od roku 2014. Według niej „Naród powierza szkole misję” polegającą na przyjmowaniu wartości republikańskich przez uczniów. Wartości te – czytamy na łamach „Dar al-Islam” – „są dla muzułmanów tylko splotem kłamstw i niewiary”. Magazyn wskazuje dlaczego „prawdziwy muzułmanin: powinien odrzucić laickość, wolność wyznania i równość, wartości nauczane w szkołach Francji.
„Każdy muzułmanin, który czyta Kartę Laickości wie, że oznacza ona niewiarę. Kiedy umieszczasz swoje dziecko w szkole republikańskiej, akceptujesz połkniecie tego jadu niewiary, deprawując swoją pierwotną naturę i pozwalając na wyciśnięcie piętna ludzi Piekła” – czytamy w tekście. Autorzy „Dar al-Islam” idą jeszcze dalej wskazując na inne „grzechy obecne w tych szkołach”, takie jak koedukacja, która jest „otwartymi drzwiami do cudzołóstwa” i „zakaz zakrywania głowy, którego celem jest zabronienie hidżabu”. A hidżab został – „z wysokości siedmiu niebios” – ustanowiony jako obowiązkowy przez samego Allaha. Innym „grzechem laickiej szkoły” mają być „rysunki człowieka obdarzonego duszą” i „muzyka obecna na każdym poziomie kształcenia w szkole niewiary”.
Dla tego organu propagandy przeznaczonego do werbowania bojowników, „rozwiązanie problemu szkolnictwa jest ewidentnie proste – dołączyć do ziemi islamu, wyemigrować do Kalifatu, który zorganizował szkoły, których programy są rzeczywiście islamskie, oczyszczone z wszelkiej niewiary i wskazanych wcześniej grzechów”. Propagandyści „kalifatu” polecają równocześnie „zwalczać i zabijać wszystkich gorszycieli”.
„Walczyć i zabijać wszelkimi sposobami tych nieprzyjaciół Allaha jest obowiązkiem. Dotyczy to profesorów uczących dzieci laickości. Jeżeli chodzi o służby socjalne, które odbierają dzieci muzułmańskim rodzinom, by powierzyć je niewiernym i zniszczyć to, co po religii muzułmanin ma najcenniejszego, to należy z nimi walczyć pięściami, namawiamy naszych braci do walki” – wzywa islamska propaganda.
Franciszek L. Ćwik
