Ukazał się zapowiadany przez francuski episkopat raport na temat nadużyć seksualnych w Kościele. Biskupi uprzedzali, że ustalenia komisji będą „szokujące i bolesne”, ale ukazana w dokumencie skala zbrodni przeciwko dzieciom przechodzi najczarniejsze wyobrażenia i pozostawia czytelnika bezbronnym wobec jakiejkolwiek słownej reakcji…
Sprawy przemocy seksualnej wobec dzieci i młodzieży badała niezależna świecka komisja, która – jak twierdzi od lat zajmujący się nadużyciami dominikanin Pavel Syossoev – została powołana, ponieważ episkopat nie zdołał rozwiązać problemu wewnętrznie.
Niezależna Komisja ds. Nadużyć Seksualnych w Kościele (CIASE) 5 października podała do wiadomości publicznej wyniki swoich trzyletnich prac i przesłuchań. Według liczącego 2500 stron raportu w latach 1950-2020 doszło do 216 tys. przypadków aktów pedofilskich ze strony osób duchownych. Pozostałą liczbę stanowią zbrodnie ze strony świeckich pracowników parafialnych. Łączna liczba przypadków to 330 tys. Szacunkowa liczba oprawców waha się pomiędzy 2900 a 3200.
Wesprzyj nas już teraz!
Z ustaleń komisji wynika, że za większość przypadków przemocy seksualnej wobec nieletnich odpowiadają homoseksualiści. Portal PCh24.pl od dawna konsekwentnie broni twierdzenia, że problem nadużyć seksualnych ze strony drapieżników kalających stan kapłański jest problemem w znacznej mierze związanym z zaburzeniami homoseksualnymi. „Większość ofiar stanowili nieletni chłopcy ze wszystkich środowisk społecznych” – czytamy w raporcie.
Komisja pod przewodnictwem Jean-Marca Sauvé wyciągnęła szereg bolesnych wniosków. – Kościół katolicki jest miejscem, w którym rozpowszechnienie przemocy seksualnej jest największe, poza kręgami rodzinnymi i towarzyskimi. W obliczu tej plagi przez bardzo długi czas bezpośrednią reakcją Kościoła katolickiego była ochrona siebie jako instytucji i wykazał on całkowitą, a nawet okrutną, obojętność wobec tych, którzy doznali nadużyć – powiedział Sauvé podczas konferencji prasowej w Paryżu.
„Dopiero od 2010 roku Kościół zaczął poważnie traktować ofiary, kiedy zaczął zgłaszać sprawy do wymiaru sprawiedliwości, nakładając sankcje kanoniczne i akceptując, że postępowanie z agresorami nie powinno już być sprawą wewnętrzną” – stwierdzają autorzy raportu „Przemoc seksualna w Kościele katolickim: Francja 1950-2020”.
„Przyszłość nie może być budowana na zaprzeczeniu lub pogrzebaniu tej twardej rzeczywistości; uznanie jej i odpowiedzialność są konieczne, aby pójść naprzód. Istotne jest, aby naprawdę zaoferować sprawiedliwość mężczyznom i kobietom, którzy cierpieli na ciele i duszy z powodu przemocy seksualnej w Kościele katolickim. W związku z tym należy zrobić wszystko, aby naprawić, na ile to możliwe, krzywdę, jaką im wyrządzono i pomóc im odbudować ich życie. I zlikwidować wylęgarnię nadużyć i bezkarność sprawców tych zbrodni. Taki krok naprzód nie może ominąć potrzeby pokornego uznania odpowiedzialności władz kościelnych za popełnione pod jego auspicjami błędy i zbrodnie. Będzie to wymagało obrania ścieżki skruchy – odpowiadającej skali zadanego cierpienia – której nie da się urzeczywistnić w ciągu kilku dni lub tygodni” – konkludują.
Źródło: dorzeczy.pl
FO
