29 marca 2017

Choć świat próbuje przekonać nas, że grzech już nie istnieje, że wszystko nam wolno, i że bliższe człowieka jest hasło „róbta co chceta”, niż „nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, nigdy nie powinniśmy zapominać, że popełniając grzech narażamy się na wieczne potępienie.

 

O tej prostej prawdzie od wieków pamiętali święci – najwięksi ludzie Kościoła. Dziś cieszą się oni już obecnością Boga w Niebie. Jeśli chcemy do nich dołączyć – unikajmy grzechu! Może nam w tym pomóc tych dwadzieścia cytatów:

Wesprzyj nas już teraz!

1. Bardziej od samego grzechu, Boga gniewa i obraża to, że grzesznicy nie odczuwają żadnego żalu za swoje grzechy. Św. Jan Chryzostom.

 

2. Grzeszy ten człowiek, który chce więcej otrzymać od swego bliźniego niż dać z siebie Panu Bogu. Św. Franciszek z Asyżu.

 

3. Czy nie jest absurdem to, że tak bardzo troszczysz się o sprawy ciała, natomiast wcale nie troszczysz się o duszę, która zostaje opuszczona, brudna, mizerna i wycieńczona z głodu z powodu grzechu? Św. Jan Chryzostom.

 

4. Lepiej utracić honor, wszystkie dobra i życie, niż obrazić Boga choćby lekkim grzechem, bo grzech jest złem nieskończenie większym. Św. Maksymilian Maria Kolbe.

 

5. Słudze Bożemu, tylko jedno nie powinno się podobać: grzech. Św. Franciszek z Asyżu.

 

6. Ranami są grzechy, ponieważ one niszczą jedność natury ludzkiej. Św. Beda Czcigodny.

 

7. Gdy ktoś ma zdrowy węch natychmiast pozna odór grzechu. Św. Augustyn.

 

8. Jeśli grzech jest u ciebie królem, to ile wad, ile grzechów, tyle królów. Tacy królowie też mają tron w umysłach wielu ludzi. Jednakże, jeżeli kto wyznaje Chrystusa, natychmiast zwycięża takiego króla, strąca go z tronu swego umysłu. Jakże mógłby pozostać tron szatana w człowieku, w którym został wzniesiony tron dla Chrystusa? Św. Ambroży.

 

9. Grzech wprowadził nieprzyjaźń między nami a Bogiem, trzeba, abyśmy przez karcenie się powrócili do pokoju ze Stwórcą. Św. Grzegorz Wielki.

 

10. Dopóki jesteśmy pielgrzymami na tej ziemi wygnania, naszej radości przeciwstawia się grzech. Kto jest niewolnikiem grzechu nie może nawet radości powąchać. Przeciwstawia się jej przede wszystkim ambicja, jej wrogiem jest zmysł oraz próżność i obmowa. Św. Filip Nereusz.

 

11. Biedni grzesznicy, jeżeli pomyślę, że niektórzy umrą nie zasmakowawszy nawet godziny szczęścia umiłowanego Boga. Gdyby nawet można było się potępić bez narażenia na cierpienie naszego Pana. Ale to też nie jest możliwe. Św. Jan Maria Vianney.

 

12. Grzesznik słusznie może się porównać z tym, kto na swym ramieniu niesie ogromny ciężar. Idzie zgarbiony, przychodzi spóźniony, może nawet poślizgnąć się i przewrócić. Tak dzieje się z grzesznikiem, który niosąc ciężar winy, idzie z trudem ku niebu i nierzadko spada w przepaść zła. Św. Albert Wielki.

 

13. Nie ciesz się jak głupiec, ponieważ podczas gdy wiesz, ile grzechów popełniłeś, nie wiesz, czy Bóg cię przyjął. Lękaj się Boga, ale miej ufność w Nim. Św. Jan od Krzyża.

 

14. Człowiek grzeszny, stworzony na obraz Boga, w konsekwencji porzuca Go, trafia do krainy, gdzie wszystko jest na opak, daleko od Najwyższego, gdzie nie jest już Jego odbiciem i gdzie staje się niepodobny nie tylko do Boga, ale także do swojej prawdziwej natury ludzkiej. Św. Augustyn.

 

15. Jak długo chodzi człowiek w ciele, nie może uniknąć wszystkich grzechów, nawet lekkich. Lecz tych grzechów które nazywamy lekkimi, wcale sobie nie lekceważ, jeśli je ważysz. Lękaj się, kiedy je liczysz. Wiele drobnych rzeczy tworzy jedną wielką rzecz, wiele kropli wypełnia rzekę, wiele ziaren tworzy stos. Jaką więc mamy nadzieję? Przede wszystkim ich wyznanie. Św. Augustyn.

 

16. Pan Bóg wie dobrze w jakim nikczemnym garnku dusze nosimy, dlatego dał spowiedź jako krynicę, żebyśmy się w niej myli, bo życie brudzi każdego jak błoto. Św. Brat Albert Chmielowski.

 

17. Ranami są grzechy, ponieważ one niszczą jedność natury ludzkiej. Św. Beda Czcigodny.

 

18. Jak ryby tracą wolność, kiedy są poza wodą, tak rozsądna dusza zaczyna być spętanym niewolnikiem, kiedy grzechem oddziela się od Boga. Św. Franciszek Salezy.

 

19. Dusza przyzwyczajona do grzechu powszechnego kończy na tym, że nie dostrzega granic dzielącej ją od ciężkiej winy. Bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej.

 

20. Boję się tylko dwóch rzeczy, śmiertelnego grzechu, który zabija duszę i śmierci cielesnej, która zaskakuje tego, kto znajduje się w niełasce u Boga. Św. Jan Bosko.

 

malk

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Udostępnij przez

Cel na 2024 rok

Skutecznie demaskujemy liberalną i antychrześcijańską hipokryzję. Wspieraj naszą misję!

mamy: 105 295 zł cel: 300 000 zł
35%
wybierz kwotę:
Wspieram